شهرت فتوایی متأخرینشهرت فتوایی متاخرین به شهرت فتوایی میان فقهای متاخر از عصر امامان علیهم‌السّلام اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفشهرت فتوایی متاخرین، نوعی شهرت فتوایی است که در میان جمع زیادی از فقهای متاخر ، محقق شده است. ۲ - مراد از فقهای متأخرفقهای متاخر، فقیهانی هستند که اجتهاد را به طور گسترده به کار می‌گرفتند و با رجوع به ادله عقلی ، نقلی ، اصول و قواعد کلی و اصول عملی به اجتهاد می‌پرداختند و اصول و قواعد کلی را بر فروع و موضوعات جدید تطبیق می‌کردند؛ به خلاف قدما که در فتوای خود به روایات تعبد داشته و دامنه اجتهاد آنها محدود بوده است. ۳ - آغاز زمان فقهای متاخردرباره آغاز زمان فقهای متاخر ، اختلاف وجود دارد، ولی به طور قطع از زمان مرحوم « علامه حلی » به بعد را عصر فقهای متاخر می‌گویند، هر چند، برخی آغاز آن را بعد از زمان مرحوم « ابن ادریس » می‌دانند. ۴ - حجیت شهرت فتوایی متأخریندر مورد حجیت شهرت فتوایی نظریات متفاوتی وجود دارد؛ برخی، شهرت فتوایی را مطلقا حجت دانسته و برخی آن را مطلقا حجت ندانسته‌اند، اما مشهور، شهرت فتوایی قدما را حجت دانسته، ولی شهرت فتوایی متاخرین را حجت ندانسته‌اند. [۴]
خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۳، ص۲۲۱.
[۵]
محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۲۷۸.
۵ - عناوین مرتبطشهرت فتوایی قدما. ۶ - پانویس
۷ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۳۱، برگرفته از مقاله «شهرت فتوایی متأخرین». |